Καλοκαίρι - Διονύσης Σαββόπουλος

[fasma63]

Καλοκαίρι
Η γαλάζια προκυμαία θα σε φέρει
Καλοκαίρι
Καρεκλάκια πετονιές μες στο πανέρι
Μες στη βόλτα αυτού του κόσμου που μας ξέρει
Καλοκαίρι
Πλάι στα μέγαρα στις τέντες με το αγέρι
Καλοκαίρι
Με χρυσούς ανεμιστήρες μεταφέρει
Τη βανίλια με το δίσκο του στο χέρι
Την κοψιά μιας προτομής μες στο παρτέρι
Καλοκαίρι
Μ’ανοιχτό πουκαμισάκι στα ίδια μέρη
Καλοκαίρι
Με μισόκλειστες τις γρίλιες μεσημέρι
Καλοκαίρι
Καθρεφτάκια από μια θάλασσα που τρέμει
Στο ταβάνι & στους γύψους μεσημέρι
Καλοκαίρι
Με τον κούκο μες στα πεύκα και στο αμπέλι
Καλοκαίρι
Στόμα υγρό μικροί λαγόνες καλοκαίρι
Με την φέτα το καρπούζι στο ένα χέρι
Με φιλιά μισολειωμένα καλοκαίρι
Καλοκαίρι
Λίγες φλούδες στης κουζίνας το μαχαίρι
Καλοκαίρι
Το σκυμμένο θεριστή του τυφλοχέρη
Καλοκαίρι
Με βαριά μοτοσικλέτα μες στα σκέλη
Τους φακούς του ανάβει μέρα μεσημέρι
Καλοκαίρι
Όλο πίσσα και κατράμι καλοκαίρι
Καλοκαίρι
Με το ρόγχο του αιρ-κοντίτιον μεσημέρι
Φαλακροί μες στις σακούλες μας σαν γέροι
Εκεινού με το άσπρο κράνος που μας ξέρει
Καλοκαίρι
Μια οσμή νεκροθαλάμου καλοκαίρι
Καλοκαίρι
Στην αρχή σαν έγχρωμο έργο στην Ταγγέρη
Αλλά εν τέλει
Με του κάτω κόσμου το έγκαυμα στο χέρι
Τη λαχτάρα του στον κόσμο περιφέρει
Καλοκαίρι
Στον χαμό του οδηγημένο και το ξέρει
Καλοκαίρι
Τόσο ώριμο που πέφτοντας προσφέρει
Μια πλημμύρα των καρπών στάρι και μέλι
Στον σπασμό το απόλυτο του αστέρι
Καλοκαίρι
Μες στα κόκκινα της δύσης του ανατέλλει